کانی های سیلیکاتی

کانی‌های سیلیکاتی گروهی از کانی‌ها هستند که در ساختار خود حداقل شامل یک اتم سیلیکون و چهار اتم اکسیژن می‌باشند. این کانی‌ها در زمین بسیار رایج هستند و تقریباً 90% از پوسته زمین را تشکیل می‌دهند. مهم‌ترین ویژگی کانی‌های سیلیکاتی این است که می‌توانند به صورت توده‌ای (مانند کوارتز) یا در شکل بلوری (مانند فلدسپار) وجود داشته باشند. کانی‌های سیلیکاتی به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: 1. **کانی‌های سیلیکاتی غیرنردبانی**: این کانی‌ها به صورت پیچیده‌ای متصل شده‌اند و ساختارهای پیچیده‌ای را تشکیل می‌دهند. به عنوان مثال، می‌توان به کانی‌هایی همچون میکا و پلاتین اشاره کرد. 2. **کانی‌های سیلیکاتی نردبانی**: این کانی‌ها در یک سری پل‌های متصل قرار دارند و معمولاً در ساختار خود سطوح نردبانی دارند. به عنوان مثال، کانی‌هایی مانند بازالت و گرانیت از این دسته هستند. از جمله کاربردهای کانی‌های سیلیکاتی می‌توان به استفاده آنها در صنعت ساختمان، تولید شیشه و سرامیک و همچنین در صنایع معدنی اشاره کرد. درک کانی‌های سیلیکاتی برای دانش‌آموزان علوم تجربی بسیار مهم است، زیرا این کانی‌ها نقش کلیدی در تشکیل سنگ‌ها و پدیده‌های زمین‌شناسی دارند.